فراتحلیل رابطه ی بین تاب آوری و سلامت روان

مقدمه: محققان با تمرکز بر سلامت روان افراد، به طور فزاینده­ای به مفهوم تاب­آوری علاقه­مند شده­اند. دانش در زمینه­ی تاب­آوری ممکن است به توسعه­ی مداخلات با هدف بهبود نتایج مثبت و یا کاهش پیامدهای منفی کمک کند. تاب­آوری ­واند به عنوان یک ساز و کار دفاعی در نظر گرفته شودکه افراد را به پایداری در مواجهه با سختی و بهبود سلامت روان، توانا سازد. پژوهش حاضر به جمع­آوری و یکپارچه­سازی نتایج رابطه­ی بین تاب­آوری و سلامت روان و محاسبه­ی میزان اثر آن­ها با استفاده از الگوی پژوهشی فراتحلیل پرداخته است. روش­ کار: تعداد9 پژوهش داخلی که از لحاظ روش­شناسی مورد قبول بودند، انتخاب و فراتحلیل بر روی آن­ها انجام شد. بازه­ی زمانی مطالعات از سال 1386 تا 1392 می­باشد. ابزار این پژوهش، چک­لیست فراتحلیل بوده است. یافته­ ها: میزان رابطه­ی بین تاب­آوری و سلامت روان 35/0 بوده است (00001/0p<). هم­چنین نتایج حاصل از تحلیل تعدیلی بیانگر اثرگذاری متغیرهای تعدیل­کننده در این رابطه نبود. نتیجه­ گیری: بر اساس نتایج فراتحلیل حاضر، میزان رابطه­ی بین         تاب­آوری و سلامت روان ، مطابق جدول کوهن در حد متوسط است.